dimarts, 2 de setembre del 2008

Vostè no em coneix ~ història d'una carta



Vostè no em coneix, i jo a vostè tampoc. No sap res de mi,
jo tampoc de vostè.
No es preocupi, no estic interessada en una trobada cara a cara.
El que m'agradaria és que vostè em respongués,
si té ganes i temps;
que m'escrivís i em contés una mica de vostè.
No té per què ser cap informació essencial, gens que pugui comprometre-li,o que vostè consideri que d'alguna forma posa en perill la seva intimitat.
Espero que no em consideri una intrusa per escriure-li d'aquesta manera. No és la meva intenció, encara que entenc que pot ser interpretada d'aquesta manera.
Si vostè no respon a aquesta carta, no rebrà més notícies meves.
Jo sé la seva adreça, però vostè també sap la meva; això és un acte de confiança mútua, cosa que existeix poc ara com ara.

Si a vostè li sembla bé, escrigui'm; si no, ja li vaig dir abans,
no tornarà a saber de mi.

li envio una atenta salutació
....~